13 Mayıs 2010 Perşembe

Selçuk Altun Kitapları Seçkisi

Senelerce Senelerce Evveldi

Gökyüzünden yeryüzüne zorunlu iniş yapan bir pilotun, İstanbul-Buenos Aires hattında bir aşkın kahramanını arayış hikayesi, arayış sürecine dahil olan kırık aşk hikayeleri ve Edgar A. Poe gizemiyle, çok katmanlı bir roman “Senelerce Senelerce Evveldi”. Selçuk Altun’un “gurme okurlarını” tatmin edeceği muhakkak olan romanda bu kez anlatıcı bir müziksever. Kitabın her adımında müziğe ve tabii edebiyata dair çok şey okuyacaksınız. Ama en temelde, ‘Annabel Lee’ rehberliğinde, aşkın, aşkın hallerine tanık olacaksınız.


&

Annemin Öğretmediği Şarkılar

Faili meçhul bir cinayete kurban gitmiş dâhi babayla muhteris annenin oğlu. İki kadın arasında parçalanmış yazgısının trajik düğümlerini çözmekte kararlı bir (kahr) aman. Toplumun tımarhaneye dönüştüğünü görünce çözümü hastaneye gizlenmekte bulan bir bilge. Peş peşe ısmarlanmış cinayetleri işlerken, ağır ağır filozoflaşan, cellat geleneğinin son temsilcisi. Ülkenin, bir düzine sayı çarpıcılığında özetlenen ana açmazları ve bir küme sözcükle çizilen anti-kent İstanbul portresi.




Daha önceki kitaplarını severek okuduğum yazarın bu iki kitabını ardarda okudum. Her zamanki uslubuyla, insanda merak uyandıran müzik eseri tasvirleri ve aforizmalarla dolu sürükleyici kitaplardı. Artık klasik hale gelmiş kalıp karakterle bezeli kitaplar insana çok şeyler katıyor, en azından bazı konulara karşı merak uyandırıyor. Yeni romanlarını bekliyoruz. Bu arada aforizma ve kısa notlardan oluşmuş 2 kitabını da okuma programıma dahi ettim.

1 yorum:

  1. Kitapta sözü edilen şiir:

    ANNABEL LEE

    Seneler,seneler evveldi;
    Bir deniz ülkesinde
    Yaşayan bir kız vardı,bileceksiniz
    İsmi Annabel Lee;
    Hiçbir şey düşünmezdi sevilmekten
    Sevmekden başka beni.

    O çocuk ben çocuk,memleketimiz
    O deniz ülkesiydi,
    Sevdalı değil karasevdalıydık
    Ben ve Annabel Lee;
    Göklerde uçan melekler bile
    Kıskanırdı bizi.

    Bir gün işte bu yüzden göze geldi,
    O deniz ülkesinde,
    Üşüdü rüzgarından bir bulutun
    Güzelim Annabel Lee;
    Götürdüler el üstünde
    Koyup gittiler beni,
    Mezarı ordadır şimdi,
    O deniz ülkesinde.

    Biz daha bahtiyardık meleklerden
    Onlar kıskandı bizi,_
    Evet!_bu yüzden (şahidimdir herkes
    Ve o deniz ülkesi)
    Bir gece bulutun rüzgarından
    Üşüdü gitti Annabel Lee.

    Sevdadan yana ,kim olursa olsun,
    Yaşça başca ileri
    Geçemezlerdi bizi;
    Ne yedi kat gökdeki melekler,
    Ne deniz dibi cinleri,
    Hiçbiri ayıramaz beni senden
    Güzelim Annabel Lee.

    Ay gelip ışır hayalin eşirir
    Güzelim Annabel Lee;
    Bu yıldızlar gözlerin gibi parlar
    Güzelim Annabel Lee;
    Orda gecelerim,uzanır beklerim
    Sevgilim,sevgilim,hayatım,gelinim
    O azgın sahildeki,
    Yattığın yerde seni .


    Edgar Allan POE

    Çeviren : Melih Cevdet ANDAY

    YanıtlaSil